Hayata bakış açılarımız her an yaşadığımız aynalamalarla değişmekte ve verdiğimiz reaksiyonlar buna göre şekil almakta değil mi?
Güne başlarken gözümüzü açtığımız ilk an da hiç birimiz acaba ben bu gün nasıl bir persona ile güne başlamalıyım demiyoruz.
Ben kendimden örnek verirsem , işim olsun olmasın her zaman sabahın çok erken saatlerinde güne başlıyor ve direkt kahve makinesinden medet umarak ilk yarım saat boşlukta kalarak kendimi ayıltmaya çalışıyorum. Güzel oğlum Eddie (dünyanın en tatlı golden kurt kırması bir şapşik) hemen yanıma gelir ve köşesinde miskin gözlerle bakar ve dönüp yatar. Bu evrelerde yavaş yavaş kendime gelirken klasik şükür moment anları ve içten edilen samimi dualar ve ya meditasyonlarla kendime gelirim.
Olay o boşluk hissi anında gerçekten zihninizi susturduğunuzda ve o dinginlik anının verdiği huzur bence paha biçilemez.
O kadar kötü bir huyum var ki o da çok basit bir göz süzmesini bile günlerce kafama takıp kendime dert edinebilmek. Beni o an rahatsız eden her meseleyi öyle bir kafamda mesele haline getiriyorum ki inanın kendi kendimi doldurarak sanki birazdan savaşa gidicekmişim gibi kalklanlarımı kaldırıp bağırırken canlandırıyorum kafamda kendimi. Yahu bu ne öfke… Hayatı olduğu gibi kabul edeceğimin farkındalığını yaşarken ne bu dramalar. Hemen kahvemden bir yudum alıp tekrar boşluk hissini kafamda hissettiğimde bir yanan muma üflenip saniyesinde sönmüş gibi duruluyorum. Size daha önce ki yazımda da bundan bahsetmiştim. Bu dilemmalar bu ikili sebep sonuçlar kafamda dağ oluyor ve sürekli kendimi telkin ederken dıştan güçlenip devleşirken içten 1 yaşında bebek misali küçücük oluyorum.
Getirileri demiştim başlıkta; eğer o boşluk hissini hepimiz gün içinde yaşadığımız olumsuz olaylara karşı kullanabilirsek işte belki o zaman seçimlerimiz hayat kalitemizi arttırabilir. Mesela ben bunlarla boğuşurken işimi bırakmak zorunda kaldım. Çünkü bu hayatta hiç bir şey ve hiç bir kimse sizden önemli değil. 37 yıllık hayatımda geldiğim bu günde bana bunu sistem çok güzel öğretmiş oldu. Bir sonra ki yazılarımda beni bu evrelere getiren meselelerden bahsedeceğim,takipte kalın.
